Het is niet dat ik de illusie heb dat ik kan schrijven.

Sterker nog, ik weet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat ik een hoop dingen beter kan dan dit wat door moet gaan voor schrijven. Ik vind het zelfs lastig, want ik ben de persoon die met een quasi-cynische inslag altijd roept dat iedereen met een roman bezig is.

Ik schrijf dus ook niet om het schrijven. Ik schrijf niet om de wereld iets te vertellen. Ik schrijf niet om ontdekt te worden. Ik schrijf omdat ik het leuk vind. En omdat ik toch ooit een keer dit blog heb aangemaakt, waar ik al veel te lang niets mee gedaan heb. Kijken hoe lang ik het deze keer volhoud.